MODLITWA O JEDNOŚĆ MATKI Z SYNEM
pamiętam jak byłem dzieckiem
złorzeczyłem bogu że tak idiotycznie
urządził świat
że wynalazł śmierć
obmyślił piekło raj i inne pierdoły
nie godziłem się wtedy na jego wymysły
poroniony mechanizm życia
dziwaczną konstrukcję świata
a nade wszystko na ich idiotyczny kres
na odejście twoje moje i nasze rozstanie
myślałem – stwórca może wszystko
pies trącał jego boskie zamiary
niech uczyni nawet apokalipsę
tylko na jedno nie pozwolę nigdy po śmierci
aby oddzielił nas w jakiejkolwiek przestrzeni
bo miłość jest prawdziwa i wieczna
bo miłość jest cierpliwa i szczera
bo miłość nie kończy się nigdy
bo miłości nie zwycięży nic
ani bóg ani czas ani śmierć